Միջազգային հանդիպումները Թրամփը վերածում է ծաղրի, սատիրայի ու սարկազմի հարթակների

Ինչո՞ւ է ԱՄՆ նախագահ Թրամփը շարունակում ծաղրել Հայաստանի և Ադրբեջանի ղեկավարներին՝ խոսելով նրանց մասին, ինչպես про мальчиков на побегушках, նույն տիպի վերաբերմունք ցուցաբերել՝ պարբերաբար սխալ արտասանելով երկրների անվանումներն ու նվաստացնելով և նվազեցնելով հակամարտության դերն ու նշանակությունը երկու երկրների և տարածաշրջանի համար:

Չէ՞ որ հենց այդ հակամարտությունից սկսվեց ԽՍՀՄ փլուզումը, այդ հակամարտությունից վերջին շրջանում տարածաշրջանի սառը կոնֆլիկտները մտան տաք պատերազմների փուլ, այդ հակամարտությունն էր և է, որ բոլոր մեծ խաղացողների համար շահերի և հետաքրքրությունների որոշիչ կռվան էր և է՝ էնեգետիկ, աշխարհաքաղաքական և աշխարհատնտեսական նոր քարտեզներ գծելու հողի վրա՝ թե՛ ներկայումս, թե՛ 100 տարի առաջ:

Արդյո՞ք Թրամփն այդքան անտեղյակ և անգրագետ է:

Ինքս բացառում եմ այս վարկածը, հակված եմ մտածել, որ նա անում է դա՝ անուղղակիորեն ցույց տալու իր անրագանքը՝ գլոբալիստ-դեմոկրատներին հպատակված երկու դրածոների հանդեպ, ովքեր առանց աչք թարթելու սեփական պետություններն ու ժողովուրդներին զոհաբերեցին գլոբալիստների (Անգլիայի Թագավորական ընտանիք) արկածախնդրությանը: Մյուս կողմից՝ Թրամփը ծավալել է ամերիկյան ռեսուրսները ԱՄՆ-ին վերադարձնելու քաղաքականություն, որը նշանակում է, որ նրան քիչ է հետաքրքրում արդեն, թե ՌԴ-ն և Թուրքիան ինչպես կկիսեն այն տարածաշրջանի հեգեմոնիան, որն ԱՄՆ-ի ն հետաքրքրում էր միայն գլոբալիզմի շրջանակներում:

Ինչևէ, անհերքելի է այն փաստը, որ վերջերս միջազգային հանդիպումները Թրամփը վերածում է ծաղրի, սատիրայի, սարկազմի և հիմարանալու հարթակների, որի հետևում 2 բան կարող է թաքնված լինել՝

1. նրա ծավալած «խաղաղարարական» գործունեության ճիշտ հակառակը, այն է՝ թշնամիներին թմրեցնել մեծ պատերազմից առաջ,

2. ՌԴ-ի հետ բոլոր հարցերով հստակ պայմանավորվածություններ, որոնք հարկ է քողարկել մինչև իրագործելը:

Էլիզա Առաքելյան

Մեկնաբանություններ